biblioteka

oby mieli tu całodobowe biblioteki, albo chociaż czynne do bardzo późna, bo inaczej biedna marcelinka musiałaby poskarżyć sie tatusiowi, na to, że wybrał nieodpowiednie miejsce zamieszkania, bowiem dla niej biblioteka powinna być czynna zawsze.
przeglądała jakąś grubą, starą książkę, robiąc jakies pilne notatki ołówkiem w notesiku, w międzyczasie obdarzając spojrzeniem kilku chłopców siedzących nieopodal. & wcale sie nie uczyła, tylko dokształcała, bo uważała, że to lepsze niz marnowanie wtorkowego wieczoru na inne niechlubne rozrywki. poza tym nie piła w dni powszednie...

nie wiem co on tu robił, a nie wiem! przecież dostał cynka że marcelinka dokrztałca się w bibliotece, musi miec jakieś wytłumaczenie na wszelki wypadek gdyby spotkał kogoś znajomego jego reputacja wiecznego imprezowicza przecież legła by w gruzach gdyby ktoś go tu zobaczył,
rozejrzał sie po bibiliotece szukając marceline, a gdy już ją ujrzał cichym krokiem do niej podszedł, - serwus kochanie, - znali sie nie pytaj skąd moze mieszkali obok siebie nie wiem, ;<

znali się pewnie przez anję, która może być dobrą znajomą, a nawet przyjaciółką marceliny!
Pewnie ją przestraszył, skoro podszedł do niej cichym krokiem, swoją drogą skradał sie prawie tak cicho jak jej kot. - austin, prawie dostałam zawału - powiedziała, kiedy juz go rozpoznała, a właściwie zobaczyła. swoja drogą widok szanownego kolegi w bibliotece ją bardzo zaskoczył. - co tu robisz? tylko, nie mów, że lubisz spędzać wieczory w takich miejscach, bo nie uwierzę - lustrowała go wzrokiem i pewnie nawet uniosła brew do góry, odkładając ołówek na stolik, bo wciąż trzymała go w dłoni, a nie chciała przypadkowo wybić mu oka

dobrze więc anja to przyjaciółka marceliny, pewnie po nocach obgaduja austina! ;x
- lubie, - wypiął dumnie piers szczerząc sie najszerzej jak tylko potrafił, - nie to żartuje tak przechodziłem i pomyslałem że może siedzisz i sie nudzisz to ci rozweselę ten wieczór, - wzruszył lekko ramionami siadając przy jednym z krzesełek będących przy owym stoliku.

- wcale sie nie nudzę - odparła szybko, w jej mniemaniu w bibliotece nie można było sie nudzić - ale okej, możesz mi potowarzyszyć, bo i tak wkrótce zamykają - stwierdziła, ostatecznie mogła poświęcić mu swój czas, w końcu znała go dobrze, nawet lepiej niz myślał, bo anja pewnie dużo sie naopowiadała o jego różnych przygodach.
/ miałam małe zw, ale juz jestem :d

pewnie opowiedziała jej całą jego biografie, napewno wie też że austin do siódmego roku życia ssał palca, o. :d
ej ale on nie postrzegał biblioteki tak jak ona, dla niego to była jedna wielka strata czasu siedzenie pomiędzy stosami ksiażek, - to może potem skoczymy na kawe? - ej dobra u nich to rodzinne znaczy u anji i u niego, w sensie że uzależnienie od kawy , - co czytasz? - zabrał jej ksiazke, - daj spokój są wakacje!

- okej, możemy, nawet jeśli o tej porze to prawie jak samobójstwo - odparła i uśmiechnęła się do niego, bo zauważyła to podobieństwo miedzy nim, a anją, kawosze:) - ej, to bardzo mądra książka, oddaj - powiedziała, bo to była jakaś chemia&biologia w pigułce, bo ostatnio zainteresowała ją praca antropologa sądowego, przez jakieś kryminały, których sie ostatnio naczytała! - co z tego, ze wakacje - wzruszyła jeszcze ramionami i nawet nie próbowała wydzierać mu tej książki z rak, bo wiedziała, iz nie ma szans.

spojrzał na nią praktycznie z otwartymi ustami i odłozył ksiażke na miejsce, - powinnaś pójsc na jakaś imprezę albo chociaz pooglądac w domu jakieś filmy np. zemną - mruknął drapiąc sie po głowie, dla niego to było bynajmniej dziwne że ktoś sie uczy w rok szkolny a co dopiero w wakacje, - jeszcze zdąrzysz sie naczytac tej chemi&biologi, lepiej idzmy juz nikogo tu nie ma oprócz nas! - zauważył rozglądając sie po pomieszczeniu, - to co?
ej bo oni pewnie od małego pojeni byli kawą by dłużej spac, nie wiem ;<

- okej, możemy iść, nawet na te filmy, jak ci tak zależy - stwierdziła, i tak mieli wkrótce zamknąć bibliotekę. - daj mi minutkę - dodała jeszcze, po czym poszła oddać książkę starej pani bibliotekarce, bo już zdobyła potrzebne informacje, toteż nie będzie obciążać swoich chudych ramion, przez dźwiganie owej księgi do domu. - teraz możemy iść - powiedziała chwile później, zabierając torebkę ze stolika i niedbale przewieszony przez krzesełko kardigan.

skinął głową łapiąc ją za rękę i poszli, nawet pewnie do niej, wiec zacznij ;3