Altwienerhof

nie wiem co tu robił, pewnie zgłodniał!

boooże chace <3333
marina przyszła tutaj, bo była głodna, a w domu pusta lodówka, czyli jak zawsze zresztą. zastanawiam się tylko dlaczego wybrała luksusową restaurację, zamiast KFc, np. siadła przy jakimś wolnym stoliku i złapała w łapki menu.

sasha!!!!!!!!!!!!!! <333 boże, jak ja kocham saszke.
siedział przy jakimś stoliku sącząc wode i czekając na jakiś posiłek i rozglądał sie po zapełnioonej sali, mimo późnej pory, i dostrzegł marinę! pewnie sie znali skądś tam!

nawet jej nie znam xd
pewnie się znali, bo nudno tak ich poznawać. a marina ani się nie rozglądała, ani go nie zauważyła. byłz zbyt zajęta wybieraniem kolacji, a byłą bardzo głodna. złożyła zamówienie i zaczeła pisać sms'a. pewnie była rozchwytywana przez chłopaków ^.

pewnie pisała do marilyn, anie bo ona rozjebała telefon, mniejsza. pocichu podszedł do niej od tyłu, i zasłonił jej oczy.

mogła pisać i nie wiedzieć ze jej się rozjebał telefon. ale nie. to musiał być jakiś facet. pisneła cicho bo nie spodziewała się nikogo tu spotkać. ale stwierdziła, że w restauracji nikt jej nic nie zrobi. siedziała cicho i nie miała pomysłu kto to moze byc. pewnie sie dawno nie widzieli!

pewno tak, przygryzł dolną wargę zaciągając sie zapachem jej perfum pewnie zawsze ładnie pachniała, - hm? - wymruczał jej do ucha i odsłonił jej oczy, - witam panią, - usmiechnął sie.

zamrugała szybko powiekami, a zaraz wstała tak błyskawicznie, ze omal nie przewróciła krzesła. - cody! - rzuciła mu się w ramiona. no widocznie byli sobie bliscy. a przynajmniej cody dla mariny.

zmieszał sie troche, ale za chwile usmiechnął sie szeroko i objął ją bardzo mocno, - tęskniłem, kochana! - pewnie byli para kiedyś albo coś, - gdzie sie podziewałaś!

odsuneła się od niego, ale nadal stała mimo ze podali zamówione przez nią danie. - to tu to tam. praktycznie wszędzie byłam. - wzruszyła ramionami, ale nadal się szeroko uśmiechała. - a ty?

- hm, najpierw melanżowałem w londynie, zaliczając wszystkie okoliczne pannice, potem wylegiwałem sie na szeszele az wkoncu wróciłem tu, - nie powiedział jej o odwyku narkotykowym i trzynasto miesięczym synku, którego nawet nie widział na oczy! - mogę? - wskazał na wolne miejsce naprzeciwko niej, - zmieniłaś sie, wyładniałaś! nie to że byłaś brzydka, skad!

przemlczała te 'okoliczne pannice' . - wyłagniałam? - spuścila tak wzork jakby próbując ise zmierzyć. - no co ty! - pacneła go w ramie. - jasne siadaj! - sama też usiadła na swoim miejscu.

- tak, chociaż słodko wyglądałaś z tymi dwoma warkoczami, - rozesmiał sie przyglądając sie jej uważnie, - to jak mała masz jakiegoś faceta?

- nie wypominaj mi tych warkoczyków! - pewnie miała wtedy jakieś piegi i aparat na zębach! - miałam. byliśmy ze sobą 2 miesiace i on mi mówi, ze jedzie do pracy do Paryża. mił wrócić za miesiąc, ale ślad po nim zaginął. - wzruszyła ramionami i napiła się soku.